บุพเพสยบรักนางร้าย

" เจ้าที่เคยรักเปิ่นหวาง ไยถึงกล่าวเยี่ยงนี้ หากเจ้าเป็นชาย เปิ่นหวางคงได้บั่นคอเจ้าแล้ว เจ้าจะต้องมีสักกี่ชีวิตกันถึงจะทำให้เปิ่นหวางคลายโทสะลงได้  เจ้ากลายเป็นหญิงที่ฝีปากร้ายกาจไปตั้งแต่เมื่อใดกัน รึเปิ่นหวางใจดีกับเจ้ามากเกินไป เจ้าถึงได้ทำตัวน่ารังเกียจเยี่ยงนี้ "

" แหม! ทรงพระใจดีเอ๊ยพระทัยดีกับหม่อมฉันมากเลยนะเพคะ นี่หากพระองค์เป็นสามัญชน หม่อมฉันคงได้ถีบพระองค์ไปไกลๆแล้วเพคะ อ๊ะ อ๊ะ อย่าทรงกริ้วนะเพคะ หม่อมฉันเพียงแค่เพ้อเจ้อในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เท่านั้น เกลียดหม่อมฉันมากก็ทรงประทานหย่ามาสิเพคะ "

" เจ้า เจ้า เจ้านี่มัน...เกินเยียวยาจริงๆ " 

" หึ หึ เพคะ "